HISTORIA OŚRODKA
Tradycje nauczania dzieci głuchych na Pomorzu Środkowym sięgają 1964 roku, kiedy to w Sławnie została zorganizowana Szkoła Podstawowa da Dzieci Głuchych w budynku Państwowego Pogotowia Opiekuńczego.
Organizatorkami tej szkoły były panie: Janina Wenc – dyrektor oraz nauczycielki: Zofia Giejsztowt i jej córka Zofia Giejsztowt. Dnia 20 października 1964 roku naukę rozpoczęło dziesięcioro dzieci głuchych. Z każdym tygodniem przybywało uczniów. Na początku w internacie była jedna grupa koedukacyjna.
Do 1974 roku nauka odbywała się w pomieszczeniach ciasnych, niedostosowanych do potrzeb dzieci głuchych przy Państwowym Pogotowiu Opiekuńczym. Początkowo w szkole nie było podręczników dla dzieci głuchych ani poradników metodycznych. Nauczyciele samodzielnie tworzyli podręczniki do użytku wewnętrznego. Nauczanie mowy dzieci głuchych opierało się na metodzie oralnej i w oparciu o kompensację słuchu przez inne zmysły, zwłaszcza wzrok i dotyk.
Dnia 1 stycznia 1974 roku po usilnych staraniach byłej dyrektor Janiny Wenc, dyrektora Wacława Czakowskiego, grona pedagogicznego i rodziców został powołany przez Koszalińskie Kuratorium samodzielny Państwowy Zakład Wychowawczy dla Dzieci Głuchych na bazie byłego Państwowego Pogotowia Opiekuńczego.
W ramach PZW dla Dzieci Głuchych działały dwie jednostki organizacyjne:
– szkoła podstawowa dla dzieci głuchych z oddziałem przedszkolnym,
– internat.
W latach 1974 – 1980 celem polepszenia wychowankom i pracownikom warunków socjalno-bytowych oraz zabezpieczenia potrzeb kształcenia dzieci głuchych z terenu dawnych województw słupskiego, koszalińskiego i pilskiego, dyrekcja w składzie: Wacław Czakowski – dyrektor zakładu, Kazimierz Windorpski – wicedyrektor, Edward Grzywaczewski – kierownik internatu, podjęła się zadania rozbudowy i modernizacji placówki.
Wydarzeniem wielkiej wagi był dzień 31 maja 1980 roku, w którym nastąpiło uroczyste otwarcie zakładu połączone z nadaniem imienia Marii Grzegorzewskiej i wręczeniem sztandaru.
Dla upamiętnienia tej daty 31 maja stał się Świętem Patrona, który co roku obchodzony jest uroczyście.
Ważnym wydarzeniem w życiu zakładu było zorganizowanie w roku szkolnym 1982/83 Zasadniczej Szkoły Zawodowej i przemianowanie placówki na Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Głuchych.
Początkowo w szkole zawodowej nauczano w zawodzie kaletnik – rękawicznik, a od 1991 roku szkoła kształciła w zawodzie kaletnik – krawiec – szwacz. Systematycznie modernizowano park maszynowy zakupując coraz nowsze maszyny szwalnicze – overlocki. Wyroby były sprzedawane w sklepiku uczniowskim „Sakiewka”.
Dzięki energicznym działaniom dyrekcji, placówka była systematycznie doposażana w coraz to nowocześniejszą aparaturę audiowizualną i elektroakustyczną oraz aparaturę słuchową „Stecor”.
Od tego czasu można było uczyć dzieci metodą ustno-słuchową.
Proces nauczania wspomagany był też poprzez bogato wyposażoną bibliotekę szkolną.
Po pewnym czasie Ośrodek dopracował się jako pierwszy w kraju programu komputerowego diagnozowania ubytku słuchu i przyrostu wrażliwości słuchowej uczniów oraz wzorcowo wyposażonego studia nagrań. Wobec braku pomocy dydaktycznych dostosowanych do posiadanej aparatury słuchowej nauczyciele opracowali:
– przykłady ćwiczeń słuchowych,
– scenariusze do nagrywanych filmów dydaktycznych,
– scenariusze dydaktyczne i wychowawcze w technice wideo do użytku wewnętrznego,
– scenariusze do nagrań efektów dźwiękowych.
Wielkim wydarzeniem w życiu Ośrodka było otrzymanie w 1993 roku z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nowej, bezprzewodowej aparatury słuchowej „Mikroport” firmy Sennheiser. Wszystkie dzieci otrzymały aparaty odbiorcze, a nauczyciele nadajniki.
Od roku szkolnego 1999/2000 w wyniku reformy szkolnictwa działa w Ośrodku przedszkole, sześcioletnia szkoła podstawowa, gimnazjum, szkoła zawodowa i technikum odzieżowe.
Ośrodek, od 2001roku realizuje programy współpracy międzynarodowej szkół: Sokrates-Comenius i Leonardo da Vinci oraz projekt innowacyjny UE pn. „Specjalne szkolnictwo zawodowe wobec technologii informatycznych”.
Ważnym wydarzeniem w 2002 roku było powstanie dwóch nowych szkół: 4-letniego Technikum Żywienia i Gospodarstwa Domowego oraz 2-letniej Zasadniczej Szkoły Zawodowej o kierunku kucharz małej gastronomii, do której przyjmowani byli uczniowie niesłyszący oraz z niepełnosprawnością intelektualną. Od września 2005r. umożliwiliśmy uczniom z niepełnosprawnością intelektualna naukę w gimnazjum.
W związku z pojawieniem się w naszym Ośrodku uczniów z różnymi niepełnosprawnościami zaistniała potrzeba zmiany nazwy placówki na Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej. Nowa nazwa obowiązuje od 25 października 2005r.
Szczególna poprawa warunków bytowych oraz edukacyjnych nastąpiła w latach 2005-2007 przy pomocy środków uzyskanych z PFRON-u w ramach programu „Edukacja.”
W czerwcu 2007 roku w bibliotece powstało centrum multimedialne.
Kolejne lata przyniosły nowe zmiany. Od stycznia 2009 roku zaczęto przyjmować do przedszkola dzieci z różnymi sprzężeniami. W następnym roku uruchomiono w placówce wczesne wspomaganie rozwoju dziecka oraz nowy kierunek kształcenia ZSZ – cukiernik.
W związku z decyzją administracyjną organu prowadzącego od września 2012r. przejęto do naszej placówki uczniów z SOSW w Podgórkach. Jednocześnie powołano Szkołę Przysposabiającą do Pracy.
Od nowego roku szkolnego 2013/2014, według nowej klasyfikacji zawodów została zmieniona nazwa technikum na Technikum Żywienia i Usług Gastronomicznych.
Ważnym wydarzeniem, w maju 2014 roku, był Zjazd Absolwentów z okazji 50-lecia placówki. Następne lata, to czas modernizacji budynków – ocieplanie dachów oraz remont wielu pomieszczeń. Pracownie internetowe szkoły i internatu wyposażono w nowe zestawy komputerowe, a sale lekcyjne otrzymały tablice multimedialne. Szkoła Zawodowa wzbogaciła się w laptopy. Dużym przedsięwzięciem było otwarcie 13 kwietnia 2016 roku pracowni obsługi konsumenta.
Dnia 01 czerwca 2016 roku podczas obchodów Dnia Patrona nadano imiona 38-letnim dębom rosnącym na terenach rekreacyjnych SOSW. Są to Maryś (od imienia Maria) i Grześ (od nazwiska Grzegorzewska).
Zgodnie z reformą edukacji od 1 września 2017 roku dotychczasową 3-letnią zasadniczą szkołę zawodową przekształcono w 3-letnią branżową szkołę I stopnia o kierunkach kucharz i cukiernik.
opracowali:
Irena Olesiejuk
Małgorzata Szemraj-Poborska
Sławomir Żydowski
aktualizacja: 24.10.2017r.(M.Szemraj-Poborska)
